Khajuraho, Hindistan

Khajuraho

Khajuraho'nun UNESCO Dünya Mirası Alanı tapınakları, oyulmuş erotik görüntüleri ile bilinir, ancak aynı zamanda Chandela krallarının gelişmiş mimari stillerine de örnektir. Tapınakların yükselen şikharaları (kuleleri), Lord Shiva'nın evi olan Himalayaların zirvelerine benzemek içindir. Her tapınağın sivri, cennetin yanına çekildiği anlaşılan bir dizi dağda olduğu gibi ondan daha fazla yükselir. İzleyiciye en yüksek insan potansiyeline ilham vermek için tasarlanan bunlar, aynı zamanda inşaatçıların yeniden doğuş döngüsünün son sürümü olan maddi dünyadan yukarı, moksha'ya ulaşma girişimleriydi. Khajuraho'ya ulaşmak kolay olmasa da, kesinlikle burada görülmeye değer.

Madhya Pradesh eyaletindeki bu küçük kırsal köy, 10. yüzyıldan 12. yüzyıla kadar Orta Hindistan'ın en güçlü Rajput hanedanlarından biri olan Chandelas'ın dini başkentiydi. Buraya 22 tapınak inşa ettiler, bunlardan 22 tanesi Hindu sanatı ve bağlılığının zirvesine ulaştığı bir anı görmeye devam ediyor. Hanedan sonunda işgalcilere yenik düştüğünde, Khajuraho'nun tapınakları İngiliz kaşif Kaptan T.S tarafından yeniden keşfedilene kadar belirsizliğe düştü. 1838'de burt.

Khajuraho Hakkında Bilgiler 

Chandelas'ın yönetimi sırasında tapınakların kraliyet patronları zengindi, toprak bereketliydi ve tepedeki insanlar iyi hayatı yaşadılar, avlara, ziyafetlere ve tiyatro, müzik ve dans performanslarına katıldılar. Bu bolluk yaratıcılık için mükemmel bir iklimdi ve tapınak inşası ana ifade biçimi olarak ortaya çıktı. Kutsal ve küfür arasında katı sınırlar yoktu, kabul edilebilir tanrılar üzerinde herhangi bir dikte yoktu: Shiva, Vishnu, Brahma ve Jain azizlerinin hepsi büyük bir onurla onurlandırıldı. Diğer şeylerin yanı sıra, Khajuraho insan bağlılığının ve inancının gücünün inanılmaz bir kanıtıdır.

Kazılar ayrıca Budist tapınaklarının bir kompleksini de ortaya çıkardı. Cennete olan ilgiye rağmen, asıl odak noktası Dünya, özellikle insan yaşamının gerçekleriydi. Burada, taş, ölümsüz erkekler ve şehvetli kadınlar ölümsüzleştirdi ve en samimi, erotik ve bazen şaşkınlık duruşlarında kavga ediyor ve çiftleşiyor. Khajuraho, Hindu tapınağı heykelinin en iyisini temsil eder: kıvrımlı, büküm formları, insan ve ilahi, yaşamla nabız atışı, gerginlik ve çatışma. Fakat Budist tarafı daha sakin.

Khajuraho Tapınakları

Tapınaklarda bir dizi heykel motifi vardır. Örneğin, bazı tanrıların yönelimleri vardır: fil başlı Ganesh kuzeye bakar; Ölüm tanrısı Yama ve onun erkek mandası olan dağ, güneye bakar. Diğer heykeller arasında esas olarak iç kısımda bulunan apsaralar (göksel bakireler) ve omuzlarındaki tavanları destekleyen Atlas benzeri kikhakalar bulunur. Birçok heykel dans dersi gibi günlük aktiviteleri yansıtır ve boğucu nayikalar (ölümcül kadınlar) ve bol miktarda mithunas (aşk çiftleri) vardır. Akrep, bir kadın erotik termometre olarak birçok kadın heykelinin uyluklarında yukarı ve aşağı koşan ilgi çekici bir tema olarak görünür.

Mevcut tapınaklardan ikisi hariç hepsi 30 km (19 mil) uzaklıktaki Ken Nehri kıyısından çıkarılan kumtaşından yapılmıştır. Taş bloklar ayrı ayrı oyulmuştur, daha sonra birbirine geçen parçalar halinde monte edilmiştir. Her tapınak farklı olsa da, hepsi kesin mimari şekil, form ve yönelim prensiplerine uymakta ve bazı temel unsurları içermektedir: yüksek yükseltilmiş bir platform, ardh mandapam (giriş sundurması), bir mandapam (portik), bir antrala (giriş) ve bir garbha griha (iç kutsal alan). Daha büyük tapınaklardan bazılarında iç kutsal alanın etrafında bir yürüyüş yolu, bir mahamandapam (salon) ve platformun her köşesinde yardımcı tapınaklar vardır ve tam bir panchayatana (beş tapınak kompleksi) yapar.

Khajuraho Çok Bilinmeyenler

Erotik heykellerin burada neden bu kadar önemli olduğunu kimse bilmiyor, ancak birçok açıklama önerildi. Dişi form, Hindu geçitleri ve kapılarında, tapınak heykelleri ve ev duvar resimleri şeklinde uğurlu bir işaretçi olarak kullanılır. Geç klasik ve erken ortaçağ dönemlerinde, bu sembol Gujarat'ta Modhera'daki kabaca çağdaş güneş tapınağı ve Odisha'daki Konark'taki biraz daha sonra da dahil olmak üzere birçok yerde tam gelişmiş erotik sanat haline geldi. Yaygın bir halk açıklaması, erotik heykellerin tapınakları yıldırımdan koruduğu; ve sanat tarihçileri, erotik panellerin çoğunun, bazı koruma veya güçlendirme ajanlarının yapısal olarak gerekli olabileceği noktalara yerleştirildiğine dikkat çekti. Diğerleri ise heykellerin, dini bir uygulama olarak sıradan ahlakın tersine çevrilmesine inanan bir Tantrik kültün etkisini yansıttığını söylüyor. Yine de diğerleri, cinsiyetin bir metafor olarak kullanıldığını savunuyor: genellikle tapınakların üslerine yakın gösterilen cinsel ve hayvan cinselliği kontrolsüz ve daha temel insan iştahlarını temsil ediyor. Onlar, manevi bir yolu izlemek için bedensel arzuları geride bırakma metaforlarıdır. Tersine, birbirlerine derinden dalmış olan çiftler, herkesten habersiz, ilahi bir mutluluğu temsil eder, en yakın insanlar Tanrı'ya yaklaşabilir.