Katakomplar Hakkında
Katakomplar
Roma'nın Katakompları, ikinci ve beşinci yüzyıla kadar uzanan ve temel olarak Hıristiyanlar ve Yahudiler tarafından kullanılan eski yeraltı mezarlıklarıdır.
Katakomplar, yüzyıllardır mezar yeri olarak kullanılan yeraltı geçitleridir. Yahudi, putperest ve erken dönem Hristiyan Roma vatandaşlarının yeraltı mezarlarındaki mezarları ikinci yüzyılda başlayıp beşinci yüzyılda sona ermiştir.Taş ocağının yanında" anlamına gelen katabeto kelimesi, bir mezar yeri olarak kullanılacak ilk kazıların, taş ocağının yanındaki Roma eteklerinde yapıldığı gerçeğinden gelmektedir.
Katakomplar, yüzyıllardır mezar yeri olarak kullanılan yeraltı geçitleridir. Yahudi, putperest ve erken dönem Hristiyan Roma vatandaşlarının yeraltı mezarlarındaki mezarları ikinci yüzyılda başlayıp beşinci yüzyılda sona ermiştir.Taş ocağının yanında" anlamına gelen katabeto kelimesi, bir mezar yeri olarak kullanılacak ilk kazıların, taş ocağının yanındaki Roma eteklerinde yapıldığı gerçeğinden gelmektedir.
Katakompların Yapılış Amacı
Hristiyanlar, ölülerinin cesetlerini yakma gibi pagan gelenekleri ile aynı fikirde değillerdi; bu nedenle, bu geniş yer altı mezarlıklarını yaratmaya karar verdikleri yer eksikliğinden ve yüksek toprak bedelinden kaynaklanan sorunları çözdüler.
Katakomplar, birkaç kilometre uzunluğunda, dikdörtgen nişlerin sıralandığı gerçek labirentleri oluşturan çok sayıda yeraltı geçidine sahiptir.Cesetler bir tabakaya sarıldı ve nişlere yerleştirildi; bunlar daha sonra mermer veya daha yaygın olarak pişmiş topraktan yapılmış mezar taşları ile kaplandı.
Daha sonra, ölen kişinin adı bir Hıristiyan sembolü ile birlikte kapakta oyulmuştur.
O zamanlar Roma yasası, ölenlerin cenazesinin gömülmesini yasaklamış, bu nedenle tüm katakompların hepsi duvarların dışında kalmıştır. Yerin altındaki bu ayrılmış ve gizli yerler, Hıristiyanların özgürce Hıristiyan sembollerini kullanarak kendi gömmelerini yapabildikleri mükemmel bir sığınağı oluşturuyordu.
Zulümün sonu
O zamanlar Roma yasası, ölenlerin cenazesinin gömülmesini yasaklamış, bu nedenle tüm katakompların hepsi duvarların dışında kalmıştır. Yerin altındaki bu ayrılmış ve gizli yerler, Hıristiyanların özgürce Hıristiyan sembollerini kullanarak kendi gömmelerini yapabildikleri mükemmel bir sığınağı oluşturuyordu.
Zulümün sonu
313 yılında Milan Fermanı'na imza attığında, Hristiyanların zulmü sona erdi ve el koyma korkusu olmadan kiliseler inşa etmeye ve toprak edinmeye başlayabilirlerdi. Buna rağmen, mezarları 5. yüzyıla kadar mezarlık olarak kullanmaya devam ettiler.
8. yüzyılda İtalya’nın barbar istilasında, birçok çatışmalar yaşadı, bu yüzden Papa’lar hala kalan kalıntıların kent kiliselerine taşınmasına neden oldu. Bu transferlerden sonra bazı mezarlar tamamen terk edildi ve yüzyıllarca unutuldu.
8. yüzyılda İtalya’nın barbar istilasında, birçok çatışmalar yaşadı, bu yüzden Papa’lar hala kalan kalıntıların kent kiliselerine taşınmasına neden oldu. Bu transferlerden sonra bazı mezarlar tamamen terk edildi ve yüzyıllarca unutuldu.
Yorumlar
Yorum Gönder